تأثیرگذاری داروهای ضدروانپریشی:
تعداد زیادی از شواهد از تأثیر داروهای ضدروانپریشی در اسکیزوفرنی حمایت می کنند. بسیاری از این مطالعات در دهه 1960 انجام شد زمانی که این شک وجود داشت که آیا این داروها واقعاً داروهای ضدروانپریشی هستند یا تنها آرامبخشهایی با تأثیر بیشتر هستند. تقریباً 70 درصد بیماران تحت درمان با داروهای ضدروانپریشی به فروکش رسیدند. از آنجا که علل اسکیزوفرنی هنوز به طور دقیق شناخته نشده است، روشهای درمانی فعلی هم بر پایه تجربه و هم پژوهشهای بالینی میباشند. این رویکردها براساس قابلیتشان در کاهش عوارض اسکیزوفرنی و کاهش احتمال بازگشت (عود) عوارض انتخاب میشوند.
برخی از داروهای موجود برای اسکیزوفرنی عبارتند از:
کلرپرومازین (تورازین)
کلوزاپین (کلوزاریل)
هالوپریدول
ریسپریدون(ریسپردال)
اولانزاپین (زیپرکسا)
کوتیاپین (سروکل)
آریپیپرازول (ابیلیفای)
داروهای ضدروانپریشی، نشانههای روانپریشی اسکیزوفرنی را کاهش میدهند و معمولاً باعث میشوند که بیمار با کارایی بیشتر و به نحو مناسبتری به فعالیت بپردازد. داروهای ضدروان پریشی در حال حاضر بهترین روش درمان برای اسکیزوفرنی هستند امّا آنها این بیماری را «درمان کامل» نمیکنند و این اطمینان را به وجود نمیآورند که دیگر شرایط بیماری باز نگردد.اغلب کسانی که اسکیزوفرنی دارند، نشانههای قابل توجهی از بهبودی را پس از مصرف داروهای ضدروان پریشی نشان دادهاند. داروهای معروف به داروهای «غیرمتعارف» ضدروانپریشی از سال 1990 به بازار عرضه شدهاند.
ادامه دارد......
پیشگیری از اسکیزوفرنی -- روش کاهش ریسک
تاثیرگذاری الکتروشوک در اسکیزوفرنیا
عوارض جانبی مصرف داروهای ضدروان پریشی
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، ساختمان سپاهان ، طبقه 4
تلفن : 32241146 - 031
